Έχω επισκεφθεί ήδη μια φορά την Κωνσταντινούπολη και ανυπομονώ για μια δεύτερη επίσκεψη. Προσπάθησα να μείνω αμέτοχος σε εθνικιστικές κορόνες και να αποστασιοποιηθώ από εύκολα δάκρυα αλλοτινών καιρών και ένδοξων εποχών και να δω τη φυσική ομορφιά του τόπου, την ιστορικότητα του ελληνισμού, τα ίχνη που άφησε από την αρχή του μέχρι το άδοξο τέλος. […]

Στο 2ο μέρος της τριλογίας που μας ξεναγεί σ συγγραφέας (μετά τις «Γειτονιές της Κωνσταντινούπολης») γνωρίζουμε την ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης. Περπατάμε σε 12 βοσπορινά χωριά που σήμερα θεωρούνται αναπόσπαστο προαστιακό κομμάτι της Πόλης: Μπεσίκτας, Ορττάκιοϊ, Κουρούτσεσμε, Μέγα Ρεύμα, Ρούμελι Χισάρ, Μπεμπέκ, Μπογιατζίκιοϊ, Στένη, Νιχώρι, Θεραπειά, Μπουγιούκντερε, Γενί Μαχαλέ.

Στο 3ο μέρος της τριλογίας που μας ξεναγεί ο συγγραφέας (μετά τις «Γειτονιές της Κωνσταντινούπολης» και τις «Γειτονιές του Βοσπόρου») γνωρίζουμε την ασιατική πλευρά της Πόλης. Περπατάμε σε γειτονιές που αντικρύζουν τον Βόσπορο από τη μακρινή ασιατική ακτή, σε ένα μέρος που ακόμη κι εδώ υπήρχε ελληνικό, εβραϊκό, αρμένικο στοιχείο: Χαϊντάρπασα, Ουζούν Τσαΐρ, Φαναράκι (Φενέρμπαχτσε), […]

Το 2011 ο συγγραφέας έγραψε για την «Παλιά Αθήνα» που… «ζει, γλεντά, γεύεται» (1834-1938), το 2012 μας ξενάγησε στη σκαμπρόζικη Αθήνα («Πόθοι και πάθη στην παλιά Αθήνα») ενώ το 2016 με «Τα ανάλεκτα της παλιάς Αθήνας» έκλεισε μια άτυπη τριλογία για μια πόλη και μια εποχή περασμένες αλλά όχι ξεχασμένες. Επειδή όμως το στυλ του […]

Η συγγραφέας του βιβλίου, Rafaëlla Anderson, είναι μια πρώην πορνοστάρ που μας περιγράφει τις εμπειρίες της στον χώρο των ταινιών σκληρού πορνό. Το 1994, η δεκαοχτάχρονη τότε Ραφαέλα απαντάει σε μια αγγελία όπου ζητούνται ηθοποιοί. Και είναι ακόμα παρθένα, όταν αρχίζει να γυρίζει την πρώτη της πορνό ταινία. Τελικά, θα μείνει σε αυτόν το χώρο […]

Εάν αληθεύει το λεγόμενον ότι, είναι δυστυχείς οι λαοί που δεν έχουν ιστορία, τότε ακόμη δυστυχέστεροι είναι οι λαοί που έχουν ιστορία και δεν την γνωρίζουν. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η καλοσύνη των ξένων πρωτοεκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2006 και αμέσως βρέθηκε στις λίστες των ευπώλητων, ενώ η κριτική τής επιφύλαξε εξίσου θερμή υποδοχή. Στις τελευταίες σελίδες αυτής της έκδοσης ο αναγνώστης θα βρει χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα δημοσιεύματα του Τύπου. Με τίτλο δανεισμένο από μια φράση της Μπλανς Ντι Μπουά, στο Λεωφορείον ο Πόθος […]