Ένα απομονωμένο μεγάλο αρχοντικό, μια μυστηριώδης μουσική τα βράδια με τη θύελλα κι ένα οικογενειακό μυστικό. Αυτή είναι «Η ιστορία της παραμάνας» και διαβάζεται μόνο με αναμμένα φώτα.
Βιβλίο Η ιστορία της παραμάνας
Τίτλος πρωτοτύπου The old nurse’s story
Συγγραφέας Elizabeth Gaskell
Μεταφραστής Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Κατηγορία Τρόμου / Retro reviews
Εκδότης Μεταίχμιο
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Η Elizabeth Gaskell (1810-1865) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας που αποτυπώνει στο έργο της τη βικτωριανή κοινωνία. Περιγράφει με παραστατικότητα την αγγλική φύση και εστιάζει σε ταπεινούς χαρακτήρες, στους οποίους δε διστάζει να δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο, ενοχλώντας την αστική τάξη της εποχής της. Το διήγημα «Η ιστορία της παραμάνας» γράφτηκε το 1852 κι έχει για πρωταγωνίστρια την Έστερ, η οποία πηγαίνει να φροντίσει ένα παιδί σ’ ένα απομονωμένο οικογενειακό κτήμα στη βόρεια Αγγλία. Η σκοτεινή και τραγική ιστορία της οικογένειας την απορροφά και αρχίζει να ξετυλίγει τα ανησυχητικά μυστικά της. Υπάρχει όντως ένα κακόβουλο πνεύμα που παραμονεύει ή συμβαίνει κάτι άλλο; Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση της Έστερ ζωντανεύει την ιστορία, το λεξιλόγιο είναι προσεγμένο για την ηλικία και για το μορφωτικό της επίπεδο κι όσο πλησιάζουμε στο τέλος τόσο συμβαίνουν ανατριχιαστικά γεγονότα που παλεύουν με τη λογική και την αλήθεια.
Η Έστερ ήταν μαθήτρια ακόμη όταν η δεσποινίς Φέρνιβολ τη διάλεξε για νταντά του νεογέννητου παιδιού της, Ρόζαμοντ. Μια σειρά όμως από ανατρεπτικά γεγονότα που θα ακολουθήσουν οδηγούν την Έστερ και τη Ρόζαμοντ στο Νορθάμπερλαντ, στο μεγάλο αρχοντικό των Φέρνιβολ, όπου μένει μια μακρινή συγγενής της οικογένειας, η ογδοντάχρονη θεία Φέρνιβολ «σκληρή και θλιμμένη», μαζί με τη συνομήλική της υπηρέτρια, κυρία Σταρκ, ένας «ψυχρός και γκρίζος και σκληρός άνθρωπος, σαν αν μην είχε αγαπήσει ποτέ της κανέναν». Το υπηρετικό προσωπικό αποτελείται από τους Τζέιμς και Ντόροθι, «καλοί και φιλόξενοι», την Άγκνες, την υπηρέτρια για τις βαριές δουλειές και την Μπέσι τη λαντζιέρα. Η μικρή Ρόζαμοντ, «ένα κοριτσάκι γλυκό, θαρραλέο και ανοιχτό» φέρνει τη χαρά στο σπίτι και σύντομα την αγαπούν όλοι, η Έστερ περνάει αξέχαστες στιγμές μαζί της τις ατέλειωτες μέρες και νύχτες του χειμώνα που φτάνει. Να όμως που τις νύχτες με τη θύελλα κάποιος παίζει το εκκλησιαστικό όργανο του σπιτιού («Άκουγες τον θρήνο και το μεγαλείο του σαν να ήταν πλάσμα ζωντανό»), προς έκπληξή της όμως η Έστερ διαπιστώνει πως δεν το ακούει κανείς άλλος κι επιπλέον ανακαλύπτει πως το όργανο εσωτερικά είναι κατεστραμμένο. Τελικά, η φοβισμένη Μπέσι της λέει πως ίσως είναι το φάντασμα του παλιού αφέντη του σπιτιού. Και τότε η Ρόζαμοντ εξαφανίζεται.
«Η ιστορία της παραμάνας» είναι μια ιστορία με κλιμακούμενη πλοκή και εντεινόμενο σασπένς, με άκρως παραστατική και ανατριχιαστική ατμόσφαιρα και ένα αξέχαστο τέλος. Οι περιγραφές του αρχοντικού είναι ρεαλιστικές και δημιουργούν μια υποβλητική γοτθική ατμόσφαιρα που γίνεται ακόμη πιο ζοφερή όταν αρχίζουν τα μυστηριώδη γεγονότα που ξαφνιάζουν την Έστερ. Ποιος και πώς παίζει μουσική μες στη νύχτα; Ποιο είναι το μυστηριώδες κοριτσάκι με το σημάδι στον ώμο που καλεί τη Ρόζαμοντ να παίξουν έξω στο χιόνι; Ποια είναι η γυναίκα που κλαίει στους λόφους; Τι ξέρει η θεία Φέρνιβαλ; Τι πραγματικά συμβαίνει σ’ αυτό το σπίτι και τι θα συμβεί την Πρωτοχρονιά του νέου έτους; Ένα κείμενο που γράφτηκε κοντά δυο αιώνες πριν κι εξακολουθεί να δημιουργεί ανατριχίλες με τις εξαίσιες περιγραφές και τον υποδειγματικό χειρισμό της πλοκής.