«Ξανάγινε τρεις…», του Πασχάλη Πράντζιου, εκδ. Ωκεανίδα
Η αφήγηση ενός ηλικιωμένου (;) άντρα, ένα είδος εξομολόγησης προς τους αναγνώστες του μυθιστορήματος για όσα έζησε και έπραξε, χωρίς να μετανιώνει (όχι για όλα τουλάχιστον). Μια μοναχική φιγούρα στις ατραπούς του χρόνου, που είναι μια ψευδαίσθηση και ένα παιχνίδι με τους δικούς του κανόνες, κι ας ξεγελάνε το διηνεκές του χρόνου οι άνθρωποι εφευρίσκοντας […]