Η λήξη του καταμερισμού των καθηκόντων συνέπεσε με την έναρξη της εχθρικής προέλασης. Η σάλπιγγα παιάνισε τα περίτεχνα ψυχοτονωτικά φάλτσα της και η στεντόρεια φωνή του Αγαμέμνονα Περισφίκτη επικάλυψε τις πρώτες ομοβροντίες. “Εμπρός της Πατρίδος παληκάρια, πυρ κατά βούλησιν!” Πολυβόλα, Μ1, μηχανοκίνητα οχήματα με σκουριασμένους πυργίσκους από τους οποίους ξεπρόβαλαν τα ένθετα πυροβόλα, πεζοί που […]
Τρελαίνομαι να ανακαλύπτω διαμαντάκια σε εκδοτικούς οίκους που εγώ τουλάχιστον δεν τους έχω συνδυάσει με την πεζογραφία. Ο Φιλιππότης, σοβαρός και έγκριτος εκδοτικός οίκος, με ένα σωρό μελέτες γύρω από ποικίλα θέματα, με χαρά διαπίστωσα ότι βγάζει και λογοτεχνικά κείμενα (ξύπνα, η Μάρω Βαμβουνάκη από κει κυκλοφορούσε!). Τέλος πάντων, το συγκεκριμένο βιβλίο το έχω διαβάσει […]
Στις «9 ώρες στα Εξάρχεια» περιλαμβάνονται εννιά διηγήματα αφιερωμένα σε αυτήν την ιστορική περιοχή. Εννιά συγγραφείς ενώνουν τις δυνάμεις τους και εμπνέονται για τις εκδόσεις Λέμβος κείμενα μικρά και μεγάλα, συγκινητικά και ερωτικά, απελπισμένα και μεστά. Άνθρωποι περπατάνε στη Διδότου, στην Καλλιδρομίου, στην Τοσίτσα, σκαρφαλώνουν στον λόφο του Στρέφη, κρύβονται από την εξαθλίωση στους κάδους […]
Ζουν στην καρδιά ενός αποσαθρωμένου κοινωνικού ιστού. Στη σύγχρονη Αθήνα, όπου όλοι βιάζονται, θέλουν, καταναλώνουν. Είναι ο συμβιβασμός. Άνθρωποι αθέατοι πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες. Αθέατο και το αίμα τους που χύνουν για τους άλλους, αυτούς που τους νοικιάζουν το παρόν με πρόφαση τους νόμους της αγοράς και την τεχνοκρατική υπεροχή. Οι ζωές τους ιστορούνται […]
Από τα αγαπημένα μου διαμαντάκια!Συλλογή επτά διηγημάτων (ναι, δυστυχώς διηγήματα, γιατί είναι πολύ καλογραμμένα αλλά τόσο σύντομα!) ενός ζευγαριού που μας χάρισε το πρωτότυπο και αξεπέραστο Λίαν προσεχώς. Γλώσσα άμεση, καθημερινή, στρωτή, αληθινή, άνθρωποι τρισδιάστατοι, ολοζώντανοι, με τις προσδοκίες, την πικρία, την ελπίδα και την απογοήτευση.
Η μικρομυθοπλασία ή microfiction είναι ένα νέο είδος λόγου που χαρακτηρίζεται για τη συντομία και τη συμπύκνωσή του. Σύμφωνα με τη Βιολέτα Ρόχο αυτό το είδος γεννήθηκε στη Λατινική Αμερική όπου αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1970 και διαδόθηκε ευρύτερα από τη δεκαετία του 1990 και εφεξής. Η συγγραφέας καταθέτει μια ενδιαφέρουσα άποψη για την αναγνωρισιμότητα […]
Κι ύστερα ήρθε η Μαρίνα. Ήταν ξανθιά, αμίλητη, ντυνότανε ωραία. Έπιασε το γωνιακό προς τη Σκουζέ. Μου θύμιζε τη Σιλβάνα Παμπανίνι στο έργο με τον Ηρακλή, που το ‘χα δει πέντε φορές στο Φαντάζιο. «Άμα μαζέψεις τριάντα φράγκα, εντάξει μαζί της», είπε ο Λαλάκης. Πήγα στη νονά μου, μου τα ‘δωσε. Είχα τριάντα φράγκα, αλλά […]
Δέκα ιστορίες που μας τις διηγούνται δέκα αγόρια και που η μία μπαίνει μ’ ένα περίεργο τρόπο μέσα στην άλλη. Ο ένας είναι ετοιμοθάνατος, ο άλλος delivery boy, ο επόμενος αξιωματικός του στρατού, ένας μουσικός, ένας που δουλεύει σε τηλεοπτικό στούντιο, ένας δημόσιος υπάλληλος, ένας φοιτητής, ένας ταξιτζής κι’ ένας επαγγελματίας ζιγκολό. Τι ακριβώς αναζητούν […]
Το Έγκλημα στο Τραίνο είναι μια συλλογή μερικών από τα καλύτερα διηγήματα που ενέπνευσαν οι σιδηρόδρομοι. Ένα αγωνιώδες ταξίδι στο άγνωστο με το πιο ρομαντικό μέσο μεταφοράς μέχρι σήμερα, που υπογράφουν κορυφαία ονόματα όπως η Ρουθ Ρεντελ, η Ντόροθυ Σέηερς, η Αγκάθα Κρίστι, ο Ζωρζ Σιμενόν και πολλοί άλλοι (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Φόνισσες. Σαράντα γυναίκες από όλο τον κόσμο. Δηλητηρίασαν, τεμάχισαν, έπνιξαν, έσφαξαν συζύγους, εραστές, βρέφη και παιδιά, αντιζήλους, εχθρούς, αθώους ανθρώπους. Βρίσκονταν σε μανία, σε υστερία, σε κατάθλιψη, σε ηρεμία. Από τον 1ο ως τον 21ο αιώνα μ. Χ. κι από την Ευρώπη και την Ασία ως την Αφρική και την Αμερική ζούσαν ανάμεσά μας ως […]