Οι εκδόσεις Susaeta εν όψει της έναρξης του σχολικού έτους προτείνουν στα παιδιά από 4 ετών και πάνω έναν τρόπο για να μάθουν την αλφαβήτα διασκεδάζοντας ενώ για μεγαλύτερους αναγνώστες προτείνουν ένα παραμύθι γεμάτο τρυφερότητα και αγάπη. Ας τα δούμε αναλυτικά.
Βιβλίο Αλφαβητάρι με στίχους
Συγγραφέας Δημήτρης Χασιώτης
Εικονογράφος Τάσος Αναστασίου
Κατηγορία Βιβλία γνώσεων
Εκδότης Susaeta
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Το «Αλφαβητάρι με στίχους» του Δημήτρη Χασιώτη απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας και τα
βοηθάει να κατανοήσουν και να μάθουν το αλφάβητο και τη γλώσσα. Το παιδί θα αναγνωρίσει, θα ονομάσει, θα γράψει και θα πει τους ήχους των γραμμάτων μέσα από θέματα που συναντάει στην καθημερινότητά του μέσα από μια διαδικασία που θα κάνει την αλφαβήτα παιχνίδι. Κάθε γράμμα συνοδεύεται από μια εικόνα, ένα ομοιοκατάληκτο ποίημα γεμάτο χιούμορ και φαντασία και με διαφορετικό ύφος και περιεχόμενο το καθένα, ερωτήσεις κατανόησης, ασκήσεις μέσω των οποίων τα παιδιά αναγνωρίζουν και βρίσκουν το γράμμα μέσα στις λέξεις, πώς γράφεται το γράμμα και διάφορα θέματα προς συζήτηση που αναπτύσσουν ένας λαγός και μια χελώνα (συμπεριφορά, συναισθήματα, περιβάλλον, διατροφή κ. π. ά.). Μόλις τελειώσουν τα γράμματα της αλφαβήτου ξεκινάνε οι συνδυασμοί των γραμμάτων, διπλά σύμφωνα και φωνήεντα κλπ.
Δράκοι, βατράχια, αρκουδάκια, γατούλες, ψάρια, νυφίτσες και άλλα ζώα αποτελούν κυρίως τους ήρωες των ποιημάτων και οι περιπέτειές τους ποικίλουν. Από την άλλη, ο λαγός και η χελώνα είναι δύο πολύ καλοί φίλοι και οι μικρές ιστορίες τους δίνουν έμπνευση για συζήτηση και προκαλούν γέλιο και σκέψη. Απλοί διάλογοι, σύντομες αλλά πυκνογραμμένες προτάσεις και ωραία ελληνικά χαρίζουν αξέχαστες στιγμές στα παιδιά. Η εικονογράφηση του Τάσου Αναστασίου συμπληρώνει και ενισχύει το κείμενο και χρησιμοποιεί λιτές γραμμές και απλές εικόνες ώστε να μην αποσπά την προσοχή των παιδιών από την εκμάθηση.
Βιβλίο Θυμάμαι
Τίτλος πρωτοτύπου I remember
Συγγραφέας Jeanne Willis
Εικονογράφος Raquel Catalina
Μεταφραστής Ράνια Μπουμπουρή
Κατηγορία Παραμύθι
Εκδότης Susaeta
Η γιαγιά Κάθριν υποδέχεται κάθε μέρα ένα αγοράκι με γαλάζιο παλτό και παίζουν μαζί, μόνο που δε θυμάται τι της είναι αυτό
το παιδί. Ο μικρός Τζορτζ από την άλλη επισκέπτεται τη γιαγιά του με λαχτάρα και δε βαρυγκωμά όποτε χρειάζεται να την ντύσει ή να τη βγάλει βόλτα. Η Jeanne Willis ζωντανεύει μικρά καθημερινά περιστατικά που βιώνουν γιαγιά και εγγονός με τέτοιο τρόπο που τα δάκρυα έρχονται αβίαστα. Πόσο γλυκά και μαλακά θυμίζει το παιδί στην Κάθριν ποιος είναι, με πόσο απλό τρόπο τη βοηθά να νιώσει ασφάλεια κοντά του και με πόση αφοπλιστική παιδική «αφέλεια» νικάει τους φόβους της! «-Σε κέρασα μπισκότα; Δε θυμάμαι πού τα έχω βάλει! -Θυμάμαι εγώ, έχω ταλέντο στο να βρίσκω μπισκότα». Όταν η γιαγιά δεν καταφέρνει να κουμπώσει το παλτό της, ο Τζορτζ με χαρά τής δείχνει πώς έμαθε να το κάνει μόνος του ώστε να νιώσει περήφανη γι’ αυτόν. Και τι τρυφερή ατάκα: «-Δεν μπορώ να θυμηθώ τι έκανα πριν πέντε λεπτά. -Μάλλον επειδή θα έκανες κάτι βαρετό»! Κι όταν η γιαγιά κλαίει από τη στενοχώρια της που δε θυμάται το όνομα του εγγονού της, ο Τζορτζ της θυμίζει πόσο τον αγαπάει, κάτι που έχει μεγαλύτερη αξία για κείνον!
Μέσα λοιπόν από πολλά μικρά τέτοια στιγμιότυπα τα παιδιά κατανοούν τι σημαίνει να έχει κάποιος αλτσχάιμερ και πώς μπορούν να τον φροντίσουν με τον δικό τους τρόπο. Η εικονογράφηση της Raquel Catalina είναι εξαίρετη από κάθε άποψη. Είτε με μικρά καρέ που θυμίζουν κόμικς είτε με ολοσέλιδες εικόνες ζωντανεύει την ιστορία με παραστατικότητα και ρεαλισμό. Ο σκεπτικός Τζορτζ της σελίδας τίτλου εξαφανίζεται όταν μπαίνει στο σπίτι της γιαγιάς και οι στιγμές που περνάνε μαζί είναι σα να ζωντανεύουν φωτογραφίες από το οικογενειακό άλμπουμ όσων είχαμε την τύχη να ζήσουμε με γιαγιάδες. Αν δεν κλάψατε με το κείμενο, οι δύο τελευταίες σελίδες θα το κάνουν.