Ένα μπλε ριγωτό μολύβι και μια κόκκινη ξύστρα είναι φίλοι αχώριστοι στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς ώσπου κάποια στιγμή θα έρθουν αντιμέτωποι λόγω της μαθήτριας που τα επέλεξε για να κάνει τις εργασίες της. Τι συνέβη μεταξύ τους και δε μιλιούνται πλέον; Πώς θα φιλιώσουν ξανά; Πόσο σημαντικό είναι να αφήνουμε τον εαυτό μας να αλλάζει και να βελτιώνεται;
Βιβλίο Το μολύβι που μάλωσε με την ξύστρα
Συγγραφέας Χριστίνα Μάρκου
Εικονογράφος Βιβή Μαρκάτου
Κατηγορία Παραμύθι
Εκδότης Καστανιώτης
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Η ιστορία ξεκινάει τον Σεπτέμβρη, όπου γονείς και παιδιά διαλέγουν υλικά για τη νέα σχολική χρονιά κι όσα αντικείμενα αγοράζονται αποχαιρετούν τους φίλους τους στα ράφια. Έτσι και το μολύβι με την ξύστρα, από μεγάλη τύχη θα συνεχίσουν να είναι μαζί και θα πάνε σχολείο στην ίδια κασετίνα, αυτήν της Μαρίας που τα διάλεξε. Πόσο όμορφα και παραστατικά ζωντανεύει η συγγραφέας την παρέα των αντικειμένων που αγωνιούν για την αυριανή μέρα! Για παράδειγμα, το κόκκινο τετράδιο άκουσε πως θα το χρησιμοποιήσουν στην αντιγραφή, το τετράδιο της ορθογραφίας ελπίζει να μην το γεμίσουν λάθη αλλά κι έτσι να γίνει η γόμα θα είναι πάντα μαζί του κλπ. Πράγματι, την επόμενη μέρα στο σχολείο, η Μαρία θα γράψει την πρώτη της έκθεση με το μπλε ριγωτό μολύβι και προσπαθεί να το κρατήσει σωστά για να κάνει τα καλύτερά της γράμματα. «Το μολύβι είχε ανατριχιάσει ολόκληρο… Είχε βρει το νόημα της ζωής… Επιτελούσε το σκοπό του: έγραφε!». Με χαρά λοιπόν η ξύστρα βοηθούσε τον καλύτερό της φίλο να γίνει μυτερός, μόνο που το μολύβι θεωρεί τον εαυτό του σημαντικό και αρχίζει να επαίρεται. Τι θα γίνει τότε; Πόσο πολύ πληγώθηκε η ξύστρα; Πώς θα αντιδράσει το μολύβι όταν δει πόσο χρήσιμα φαίνονται τα άλλα μολύβια; Θα δεχτεί τη βοήθεια του ταλαιπωρημένου τετραδίου της Γλώσσας, πάνω στο οποίο η Μαρία έμαθε τα πρώτα της γράμματα; Πώς θα καταλάβει την αξία της συγνώμης αλλά και της χρησιμότητας;
Η Χριστίνα Μάρκου έγραψε μια τρυφερή και γλυκιά ιστορία γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις. Πλούσιο λεξιλόγιο, πολυεπίπεδη πλοκή και διαχρονικά μηνύματα κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των μικρών αναγνωστών και ο ανθρωπομορφισμός των αντικειμένων που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους θα τα βοηθήσουν στην κατανόηση του παραμυθιού. Μου άρεσε πολύ η ανάπτυξη και η εξέλιξη της ιστορίας, με το μολύβι και την ξύστρα, φίλοι παντοτινοί, σταδιακά να οδηγούνται στον τσακωμό, και πώς αντέδρασε το μολύβι στον εκούσιο αποκλεισμό του. Είναι αλήθεια πως, αν δεν προσφέρουμε κάτι σε κάποιον, αν δε φανούμε κάπου χρήσιμοι, θα είμαστε άδειοι και κενοί, έτσι δε θα εξελιχθούμε, δε θα γίνουμε καλύτεροι. Επιπλέον, αυτή η αλλαγή πρέπει να γίνει σταδιακά και οφείλουμε στον εαυτό μας να προχωρήσουμε μπροστά παρά τις δυσκολίες των αλλαγών στην αρχή. Μόνο με επιμονή και προσπάθεια θα γράψουμε τη δική μας ιστορία. Καλό είναι επίσης να βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας και να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, για παράδειγμα το μολύβι δεν είχε σκεφτεί πως, γράφοντας πάνω στα τετράδια, τα αλλάζει κι αυτά με τη σειρά του, τα μεταμορφώνει!
Η ιστορία έχει όμως και δεύτερες αναγνώσεις για όποιον θέλει να εντρυφήσει περισσότερο: τα σχολικά συζητούν μεταξύ τους στην περσινή σχολική τσάντα της Μαρίας ενώ σημαντική βοήθεια στο μολύβι δίνει το ταλαιπωρημένο προπέρσινο τετράδιο της Γλώσσας, λεπτομέρειες που υποδόρια δείχνουν πως δε χρειάζεται τα παιδιά να αποκτούν συνεχώς καινούργια πράγματα εφόσον αυτά που έχουν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμα, να μην τα κακομαθαίνουμε δηλαδή και να μην τα γαλουχούμε με τη λαχτάρα να αποκτούν διαρκώς αντικείμενα που ίσως να μη χρησιμοποιήσουν και ποτέ αν τα έχουν σε πληθώρα και, κυρίως, να μην εκτιμήσουν το πώς τα αποκτούν. Τέλος, η εικονογράφηση της Βιβής Μαρκάτου είναι γεμάτη χρώματα και άκρως ρεαλιστική. Τα αντικείμενα έχουν εκφραστικότητα και σωστές διαστάσεις μέσα στον χώρο όπου αποτυπώνονται ενώ το φόντο είναι κυρίως αφαιρετικό, αφήνοντας έτσι να δοθεί έμφαση στα σχολικά είδη της ιστορίας και να ξεδιπλωθεί η ιστορία.
«Το μολύβι που μάλωσε με την ξύστρα» είναι ένα τρυφερό και ρεαλιστικό παραμύθι για παιδιά από 6 ετών και πάνω που θα βοηθήσει τα παιδιά να βελτιωθούν, να εξελιχθούν, να κατανοήσουν τη θέση τους στον φιλικό και οικογενειακό τους κύκλο, να αγαπήσουν την προσφορά στον άλλον και να γίνουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Πόσο τρυφερή η συμβουλή: «Γράψε, γι’ αυτό έχεις γεννηθεί. Γράψε κι ας υπάρχει κίνδυνος να τελειώσει το μελάνι σου. Γράψε τη δική σου ιστορία. Γράψε!». Ελάτε λοιπόν να δούμε γιατί το μολύβι μάλωσε με την ξύστρα και πώς μπορούμε να τους τα ξαναφτιάξουμε.