76911425_10156765387631914_2292636891016593408_o

Το πρώτο βιβλίο της σειράς με ηρωίδα τη Βιάν Ροσέ, μια γυναίκα με… μαγικές ιδιότητες και ανεπανάληπτη γνώση της σοκολάτας. Το 2000 έγινε και ταινία με τον τίτλο «Chocolat» και όταν την είχα δει είχα επιτεθεί στο πρώτο περίπτερο που βρήκα μπροστά μου για να πάρω λίγη σοκολάτα! 🙂 Το βιβλίο αφορά τις περιπέτειες που ζει μια ανύπαντρη γυναίκα με μια ανήλικη κόρη επτά ετών στο μικρό χωριουδάκι του Λανσκνέ. Υπέροχοι και ολοκληρωμένοι ανθρώπινοι χαρακτήρες, τρυφερότητα, ανθρωπιά, προδοσία, έρωτας, υπερφυσικό και μαγεία, όλα πολύ όμορφα και πολύ σωστά δοσμένα. Δυστυχώς το βιβλίο έχει εξαντληθεί κι αγωνίστηκα σκληρά για να το βρω αλλά πιστέψτε με, αξίζει!

Βιβλίο Καυτή σοκολάτα
Τίτλος πρωτοτύπου Chocolat
Συγγραφέας Joanne Harris
Μεταφραστής Μαρία-Ρόζα Τραϊκόγλου
Κατηγορία Ρομαντικό μυθιστόρημα Κοινωνικό μυθιστόρημα

Εκδότης Ψυχογιός (εξαντλημένο στον εκδότη)
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής

Προσοχή, το κείμενο ίσως να περιέχει spoilers

Το μυθιστόρημα είναι προσγειωμένο, ανθρώπινο, φυσικό και φυσιολογικό (όσο γίνεται) και αφορά μια γυναίκα και τον ψυχικό της κόσμο: την αγωνία της να μη γίνει αντιληπτή και τραβήξει πάνω της την προσοχή σε σημείο ώστε να δίνει εξηγήσεις για το παρελθόν της, τον καθημερινό αγώνα που δίνει να προστατεύσει αυτήν και την κόρη της, Ανούκ, από τη βαριά κληρονομιά της οικογένειας, τις προσπάθειές της να πείσει την κόρη της ότι η μαγεία δεν είναι για καλό κι αν ξεφύγεις από τη δύναμή της θα βλάψεις άλλους ανθρώπους. Πώς γίνεται λοιπόν μια γυναίκα, που έχει ζήσει στο πετσί της την ανασφάλεια, την αστάθεια, το αφόρητο βάρος, να φτιάξει μια ζωή σε σταθερές βάσεις, να ριζώσει κάπου και να αγωνιστεί σκληρά γι’ αυτό;

Η Βιάν Ροσέ κουράστηκε να είναι με μια βαλίτσα στο χέρι, βαρέθηκε να έχει συνέχεια την κόρη της από τρένο σε αμάξι και από αμάξι σε βαπόρι. Θέλει να ηρεμήσει, να κατασταλάξουν κάπου, να ζήσουν σα φυσιολογικοί άνθρωποι, να κάτσουν κάπου όπου κανείς δε θα τους ρωτά τίποτα, θα είναι διακριτικοί και θα αποτελέσουν το μέρος ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Οι ελπίδες της φαίνεται να αναπτερώνονται όταν καταλήγουν στο Λανσκνέ. Ένα ασήμαντο, μικρό χωριουδάκι, με λίγους κατοίκους. Το δοκιμάζει: ανοίγει τη σοκολατερί Λα Σελέστ Πραλίν. Μυστικές συνταγές, κάποια ελαφρά ξόρκια για βελτίωση της προσωπικότητας και…ιδού! Ο κόσμος αρχίζει να συρρέει.

Όλα θα ήταν ευνοϊκά αν δεν υπήρχε ο πατήρ Ρενό, ο εφημέριος του χωριού και ισχυρός παράγοντας του τόπου. Κλιμακωτά, η Βιάν και ο Ρενό έρχονται σε αντιπαράθεση λόγω των θρησκευτικών πεποιθήσεων της Βιάν, λόγω του ότι αρχίζει να κερδίζει κόσμο και να τον έχει στο πλάι της, λόγω του ότι αρχίζει να εμπνέει αυτοπεποίθηση σε αδύναμους χαρακτήρες, σε γενικές γραμμές του κάνει το ποίμνιο μαντάρα! Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν περνάνε από το χωριό σε βάρκες μια ομάδα τσιγγάνων, τους οποίους οι χωρικοί δεν εμπιστεύονται και σύντομα δημιουργούνται εχθρότητες, ειδικά όταν η Βιάν δεν αρνείται να τους εξυπηρετεί στο μαγαζί της.

Τα πράγματα μπαίνουν σε μια σειρά, η Βιάν έχει να αντιμετωπίσει συγκεκριμένους εχθρούς και τα καταφέρνει (συχνά χωρίς να χρησιμοποιεί τα ξόρκια της!). Βοηθάει τη Ζοζεφίν να απομακρυνθεί από την ψυχολογική επιρροή και τη σωματική βία που της ασκεί ο σύζυγός της. Είναι η καλύτερη φίλη της ηλικιωμένης Αρμάντ, την οποία βοηθάει να αποκτήσει επαφή με τον εγγονό της, παρά τη θέληση της κόρης της, που δε βλέπει την ώρα να πεθάνει η μάνα της για να της πάρει την κληρονομιά. Και στο Μαχαλά, κοντά στο ποτάμι, στρατοπεδεύουν για λίγες μέρες οι τσιγγάνοι. Με τον Ρούσο ανάμεσά τους. Έναν άντρα που η Βιάν δεν αντιστέκεται στη γοητεία του, υποκύπτει σε μια νύχτα πάθους αλλά καταλαβαίνει ότι η ζωή της, ο χαρακτήρας της, ο εαυτός της, δεν ενδείκνυνται για μονιμότητες. Κι όταν αλλάζει φορά ο άνεμος ξαναφεύγει με την κόρη της.

Η Ανούκ μεγαλώνει σε αυτό το όμορφο και ήσυχο περιβάλλον, κάνει φίλους, αναπτύσσεται μέσα σε μυρωδιές και γεύσεις μοναδικές. Ο Ρούσος κερδίζει και τη δική της καρδιά. Η χαρά της είναι μεγάλη όταν οργανώνει με τους φίλους της ένα φεστιβάλ σοκολάτας!Την Κυριακή του Πάσχα! Ο πατήρ Ρενό αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να καταστρέψει το μαγαζί του Σατανά! Είναι όμως τόσο εγκρατής στο φαγητό και στη σωματική απόλαυση καιρό τώρα, που μόλις παραβιάζει το μαγαζάκι για να το κάψει, υποκύπτει στα θέλγητρα της σοκολάτας και γίνεται ρεζίλι όταν τον πιάνουν στα πράσα!

Σε γενικές γραμμές ένα όμορφο βιβλίο, καλογραμμένο (την ιστορία αφηγούνται εναλλάξ ο πατήρ Ρενό και η Βιάν), που σέβεται τον αναγνώστη του, έχει πράγματα να πει, δίνει τροφή για σκέψη (πέραν της κυρίαρχης ιδέας: πειρασμός ή Εκκλησία), έχει ανατροπές, έχει σοβαρά αισθήματα, περιγράφει πρόσωπα και καταστάσεις της διπλανής πόρτας και η συγγραφέας μας ξετυλίγει έναν διαφορετικό γυναικείο κόσμο.

Χαρακτηριστικό απόσπασμα:

«Ξέρω τις προτιμήσεις τους. Είναι ένα χάρισμα, ένα επαγγελματικό μυστικό, όπως η χειρομάντισσα που διαβάζει την παλάμη. Η μητέρα μου θα γελούσε μ’ αυτή τη σπατάλη των ικανοτήτων μου, αλλά εγώ δεν έχω καμία διάθεση να σκαλίσω τη ζωή τους περισσότερο. Δε θέλω τα μυστικά τους ή τις ενδόμυχες σκέψεις τους. Ούτε και τους φόβους ή την ευγνωμοσύνη τους. Αλχημιστή της δεκάρας θα με αποκαλούσε η μητέρα μου με τρυφερή περιφρόνηση, να ασχολούμαι με τη μαγεία της κουζίνας ενώ θα μπορούσα να είχα σκαρώσει θαύματα. Εμένα όμως μου αρέσουν αυτοί οι άνθρωποι. Βλέπω με συμπάθεια τις ανομολόγητες και ασήμαντες ανησυχίες τους. Μπορώ και διαβάζω τα μάτια τους και τα χείλη τους με μεγάλη ευκολία… Πουλάω όνειρα, μικρές παρηγοριές, γλυκούς, άκακους πειρασμούς, ικανούς να κάνουν πολλούς αγίους να βουτήξουν με το κεφάλι μέσα σε φουντούκια και νουγκατίνες. Είναι τόσο κακό αυτό» (σελ. 65-66);

Leave a Reply

Your email address will not be published.