Την ιστορία αφηγείται ο εντεκάχρονος Ρούμπενς. Μας περιγράφει τη δύσκολη ζωή στην ορεινή Μοντάνα, τους φόβους του και την ανασφάλειά του για το άσθμα που τον ταλαιπωρεί από μωρό παιδί, τη δύσκολη ζωή που ζουν ως οικογένεια με τον πατέρα τους μόνο, από τότε που η μητέρα τους τους εγκατέλειψε. Ο εντεκάχρονος Ρούμπενς ζει με την εννιάχρονη αδελφή του και τον 16χρονο αδελφό του. Θρησκευτική οικογένεια, με δύναμη στην πίστη, ενότητα, αγάπη για το Θεό, ήσυχη, αγροτική ζωή. Κάποια περιστατικά που παρατηρεί ο Ρούμπενς στον πατέρα του απλώς τον προβληματίζουν, δεν τον τρομάζουν. Κάποια περιστατικά που ίσως πείτε ότι είναι εξωπραγματικά και τι θέλει και τα ανακατεύει ο συγγραφέας και χαλάει τη μαγιά. Κι όμως, όταν ο πατέρας περπατάει στον ουρανό όταν προσεύχεται, όταν η σούπα που έφτιαξε μόνο για τρία άτομα δεν τελειώνει ποτέ όταν φτάνουν αναπάντεχοι, φαγανοί επισκέπτες, είναι πράγματα που τονίζουν τη δύναμη στην πίστη, τη διέξοδο που βρίσκει ο άνθρωπος όταν είναι τόσο απελπιστικά στριμωγμένος.
Βιβλίο Αργά το βράδυ, όταν σβήνουν οι φωτιές
Τίτλος πρωτοτύπου Peace like a river
Συγγραφέας Leif Enger
Μεταφραστής Μαρία-Ρόζα Τραϊκόγλου
Κατηγορία Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Διόπτρα (εξαντλημένο στον εκδότη)
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Ο 16χρονος Ντέιβι δεν αντιμετωπίζει τόσο στωικά τις παρενοχλήσεις δύο έφηβων νταήδων της πόλης τους (Ρούφινγκ), που 
παραλίγο να βιάσουν και την κοπέλα του. Μετά από διάφορα περιστατικά, συμβαίνει ένα σημαντικό γεγονός που θα φέρει τα πάνω κάτω στην οικογένειά του. Η οικογένεια αρχίζει σχεδόν από την αρχή. Με θαυμαστό τρόπο έρχεται στα χέρια τους ένα τροχόσπιτο, έτσι κλείνουν το σπίτι κι αρχίζουν την αναζήτηση του Ντέιβι. Η Σουίντ συνεχίζει να γράφει καουμπόικες ιστορίες και μάλιστα σε ποιητική μορφή (πολύ ωραία πένα!) και ο Ρούμπεν έρχεται αντιμέτωπος με την επιβίωση, τη μοναξιά και την αρρώστια του.
Αν και είναι αργό, χωρίς πολλές εκπλήξεις και ανατροπές (δύο είναι αυτές που αξίζουν και δείχνουν το πραγματικό νόημα του βιβλίου), με ένα σωρό λεπτομέρειες για τον ψυχισμό των δυο παιδιών, την εικόνα του κόσμου μέσα από τα δικά τους μάτια, περιγραφές τοπίων της Ντακότα, συναισθήματα όλων των ηρώων του βιβλίου, περιγραφές τρόπων μαγειρικής, των συναισθημάτων του Ντέιβι, ακόμη και ιστορίες από τους φανταστικούς κάουμπόις που επινοεί η Σουίντ για να ξεφύγει από τον κόσμο που την περιβάλλει, κατά καιρούς σε κρατάει και αναρωτιέσαι τι γίνεται παρακάτω. Ένα βιβλίο που ξεχειλίζει από αισθήματα, δίνει έμφαση στη δύναμη της θέλησης και της πίστης, υμνεί το δέσιμο της μέσης αμερικανικής οικογένειας παρά τους κινδύνους και τις ανατροπές που καιροφυλακτούν και δείχνει τον ύψιστο βαθμό αυτοθυσίας που κάνει ένας γονιός όταν έχει να υπερασπιστεί τα στερνοπούλια του.