Ο Βαγγέλης ζει σ’ ένα σπιτάκι μέσα στο δάσος και βλέπει από το παράθυρό του τα άλλα παιδιά να παίζουν, προσμένοντάς τον. Δεν τα πλησιάζει όμως, δε βγαίνει ποτέ έξω. Όλα αυτά αλλάζουν όταν φτάνει ο παππούς από την Αγέλαστη Πολιτεία και του δείχνει κάτι που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του: το κατάλληλο μυστικό μέρος για να κρυφτεί μαζί με τον μυστηριώδη φίλο του, Γουίλι, κι έτσι να συμμετάσχει με χαρά στο παιχνίδι.
Βιβλίο Το κρυφτό
Συγγραφέας Δήμητρα Χαραλάμπους
Εικονογράφος Σάντρα Ελευθερίου
Κατηγορία Παραμύθι
Εκδότης Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Μια ιστορία που απευθύνεται σε παιδιά από 6 ετών και πάνω και θα φέρει δάκρυα στα μάτια μικρών και μεγάλων. Είναι μια εξαίρετη ιστορία, τρυφερή, συγκινητική, ανθρώπινη και ταυτόχρονα ανατρεπτική. Σπάνια συναντώ σε παιδικές μικρής έκτασης ιστορίες πολυεπίπεδη πλοκή κι εδώ όχι μόνο βρήκα μια ιστορία με κλιμακούμενη αφήγηση αλλά και μια απροσδόκητη έκπληξη. Θα κρατήσω κατάδικά μου τα κεντρικά χαρακτηριστικά του βιβλίου, γιατί είμαι σίγουρος πως η αποκάλυψη είναι κάτι που θα αγκαλιάσουν και οι γονείς, οπότε δε θέλω να χαλάσω την έκπληξη. Αν διαβάσει όμως κανείς προσεκτικά την πρώτη παράγραφο του κειμένου μου θα καταλάβει σε τι αναφέρεται το κείμενο της κυρίας Δήμητρας Χαραλάμπους και τι θέλει να αφηγηθεί στα παιδιά.
Ο Βαγγέλης είναι ένα παιδί που χάρη στον παππού γνωρίζει καλά όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του δάσους, τη λίμνη, τα δέντρα, τα ζώα, αγαπάει τη φύση γύρω του, καταλαβαίνει τη μαγεία και την αρμονία της και αυτό που την εμποδίζει να τα χαρεί όλα αυτά αρχίζει να εξαφανίζεται. Από την άλλη, όταν ο Βαγγέλης προχωράει στη ζωή του γίνεται ευπρόσδεκτος από τα άλλα παιδιά και κομμάτι του παιχνιδιού τους, μόνο και μόνο για να μας δείξει η συγγραφέας πως κι αυτά έχουν το καθένα το δικό του οικογενειακό μυστικό ή προσωπικό ελάττωμα. Όλα μα όλα όμως εξαφανίζονται όταν υπάρχει αγάπη και αθώα παιδικά βλέμματα.
Η εικονογράφηση της κυρίας Σάντρας Ελευθερίου είναι ένα διαρκές παιχνίδι με το κείμενο. Αντί να αποτυπώνει τη φαντασία της συγγραφέως, την προχωράει ακόμη περισσότερο, κάνοντας το παιδί κομμάτι της εξιστόρησης. Όταν ο Βαγγέλης παίζει κρυφτό, ο αναγνώστης ψάχνει κι αυτός τους φίλους του στο δάσος, ακολουθώντας τις οδηγίες του κειμένου, όταν ο μικρός πρωταγωνιστής βγαίνει από το σπίτι βλέπουμε μια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας με ζωηρά χρώματα και διασκεδαστικές εκφράσεις αντίστοιχα κλπ. Οι δύο τελευταίες σελίδες μάλιστα, όπου αποκαλύπτεται το μυστικό του Βαγγέλη, είναι άκρως ρεαλιστικά εικονογραφημένες και θα συγκινήσουν και τον πιο δύσκολο χαρακτήρα.
«Το κρυφτό» είναι ένα υπέροχο παραμύθι για μικρά παιδιά, που δείχνει με εύληπτο και ρεαλιστικό τρόπο πώς να αντιμετωπίζει κάποιος τη διαφορετικότητα και πόσο ασήμαντη είναι αυτή στα μάτια ενός παιδιού που βλέπει τον κόσμο με μάτια αθώα, αντικειμενικά και γεμάτα όρεξη και ιδέες για παιχνίδι. Από την άλλη, συνεκδοχικά, ο τίτλος ίσως προσομοιάζει με το κρυφτό που παίζει κάποιος με τον εαυτό του όταν νιώθει μειονεκτικά και ίσως ανεπιθύμητος σε μια κοινωνία «τέλεια» και «προχωρημένη», επομένως η συγγραφέας καταργεί από την αρχή αυτές τις ιδέες και παραδίδει στα παιδιά ένα κείμενο που θα τα γαλουχήσει σωστά και θα τους δείξει με πρωτότυπο τρόπο πως οι άνθρωποι είναι ίσοι, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς.