Ο Gaston Leroux (1868-1927) ήταν Γάλλος δημοσιογράφος και συγγραφέας, γνωστός για το έργο «Το φάντασμα της όπερας» που δημοσιεύτηκε το 1910. Μετά από σημαντικά ρεπορτάζ σε γαλλικές εφημερίδες της εποχής στράφηκε στη συγγραφή μυθιστορημάτων και στην παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών. Εκτός από το «Φάντασμα της όπερας», ο Leroux δημοσίευσε αστυνομικά μυθιστορήματα με τον ήρωα Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ, κάτι αντίστοιχο του Σέρλοκ Χολμς που είχε γράψει ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ. Έτσι λοιπόν, σχεδόν 100 χρόνια μετά, οι εκδόσεις Διόπτρα μας χαρίζουν την πρώτη εμφάνιση του πανέξυπνου έφηβου δημοσιογράφου Joseph Rouletabille, που καλείται να αντιμετωπίσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός επίδοξου δολοφόνου από ένα δωμάτιο κλειδωμένο και αμπαρωμένο από μέσα.
Βιβλίο Το μυστήριο του κίτρινου δωματίου
Τίτλος πρωτοτύπου Le mystère de la chambre jaune
Συγγραφέας Gaston Leroux
Μεταφραστής Βαγγέλης Γιαννίσης
Κατηγορία Αστυνομικό μυθιστόρημα
Εκδότης Διόπτρα
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Φυσικά και δεν υπάρχει περίπτωση να ασκήσω κριτική αρνητική ή θετική για ένα κείμενο που δημοσιεύτηκε πάνω από έναν αιώνα πριν, ένα κείμενο που αγκαλιάστηκε θερμά από τους αναγνώστες της αστυνομικής λογοτεχνίας και θεωρήθηκε ένα από τα 100 καλύτερα παγκοσμίως, σύμφωνα με τον John Dickson Carr, όπως αναφέρεται και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Είναι πολύ δύσκολο να γράφεις εντυπώσεις για κάτι που γράφτηκε υπό άλλες συνθήκες, σε άλλες εποχές και απευθυνόταν σε κοινό που είχε άλλη λογοτεχνική εμπειρία. Θα γράψω όμως τι μου άρεσε: η αγωνία για το ποιος είναι ο δολοφόνος, ο χαρακτήρας του Rouletabille, η κλιμάκωση, που το κείμενο είχε και σχεδιαγράμματα (αν και ποτέ μου δεν κατάλαβα σε τι χρησιμεύουν, αφού αν η λογοτεχνική πένα είναι άρτια, την εικόνα τη φτιάχνω μόνος μου ή σε άλλες περιπτώσεις δε με νοιάζει τι έκανε και πού περπάτησε, πες μου ποιος είναι!). Ευτυχώς, η λύση του μυστηρίου δεν ήταν υπερφυσική, γιατί όταν άρχισε να μιλάει για διάσπαση της ύλης, ότι ο δολοφόνος είναι εκεί και δεν είναι εκεί, αλλού πήγε το μυαλό μου αλλά ευτυχώς όλα καλά στο τέλος! Αγωνία, ανατροπές και η κλασική γραφή της εποχής, με περιγραφές τοπίων, σπιτιών, χαρακτήρων, καλά κρυμμένα μυστικά, κλιμακώσεις κλπ. Οι φανατικοί του είδους δε θα απογοητευτούν!