Ήταν δολοφονία; Ήταν μια φρικτά κακότεχνη χειρουργική επέμβαση – τυχαία ιατρική αμέλεια; Υπήρχε κάποιος στο περίφημο ιατρικό κέντρο της Βοστόνης που παραβίαζε τον όρκο του Ιπποκράτη; Κανένας δεν ξέρει ακριβώς… Μονάχα ένας γιατρός έχει την πρόθεση να ανοίξει δρόμο μέσα από τον μυστηριώδη λαβύρινθο κρυμμένων ιατρικών στοιχείων και σκανδαλωδών μυστικών, προκειμένου να μάθει την αλήθεια. Επείγον περιστατικό: το ιατρικό θρίλερ που ο Μάικλ Κράιτον δημοσίευσε με το ψευδώνυμο Τζέφρι Χάντσον. Έντονα επίκαιρο, το συναρπαστικό αυτό βιβλίο συνδυάζει την αγωνία που κόβει την ανάσα με μια διεισδυτική διερεύνηση του αμερικανικού ιατρικού κατεστημένου. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Βιβλίο Επείγον περιστατικό
Τίτλος πρωτοτύπου A case of need
Συγγραφέας Michael Crichton
Μεταφραστής Σπυριδούλα Αγαπητού
Κατηγορία Αστυνομικό μυθιστόρημα
Εκδότης Κέδρος (εξαντλημένο στον εκδότη)
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Αχ Θε μου αυτός ο Κράιτον. Δεύτερο βιβλίο που διαβάζω κι έχω πάνω κάτω την ίδια άποψη με το “Μετά”. Τώρα είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα μιας και το βιβλίο το έγραψε τη δεκαετία του 1960, με ψευδώνυμο και μάλιστα όντας φοιτητής της Ιατρικής. Λοιπόν το βιβλίο γενικά είναι κάπως καλό. Η υπόθεση μπορεί να σε παρασύρει και να αναρωτιέσαι για το δολοφόνο. ΟΜΩΣ….Προχειρογραμμένο, χωρίς βάθος χαρακτήρων, χωρίς αναλύσεις, με κινηματογραφικούς διαλόγους και ΠΟΛΛΗ ιατρική ορολογία. Σε πολλά σημεία αναρωτιόμουν τι λένε και γιατί δεν το επεξηγεί. ο μεταφραστής Σα να γράφω εγώ σε βιβλιοθηκονομική γλώσσα (“Ξεφύλλισα το βιβλίο αναζητώντας τον κολοφώνα αλλά τελικά η μόνη σοβαρή μνεία ευθύνης ήταν στο βερσό της σελίδας τίτλου”, καταλάβατε τίποτα;). Πλήθος διευκρινιστικών υποσημειώσεων και στο τέλος κάποια παραρτήματα όπου αναλύονται κάποια θέματα λίγο παραπάνω δε σώζουν την κατάσταση. Ειδικά στο κεφάλαιο όπου περιγράφει αναλυτικότατα τη νεκροτομή, τι βάζουν, τι βγάζουν, πώς το χαράζουν, πού τα πετάνε, για να μην αναφέρω τον αποκεφαλισμό των ποντικιών που τα περιμένουν πώς και πώς οι φοιτήτριες για να πειραματιστούν, ε, εκεί πια τα λόγια είναι περιττά. Όχι λοιπόν και πάλι όχι. Και πήρε και βραβείο ως καλύτερο θρίλερ. Ευτυχώς το παραδέχεται και ο συγγραφέας στο τέλος ότι ξανάβγαλε το βιβλίο του όπως το είχε παραδώσει τότε που ήταν φοιτητής ιατρικής και έβγαζε συμπληρωματικό εισόδημα γράφοντας τέτοια βιβλία και ζητά συγνώμη για τα λάθη και τις αδυναμίες του.