Το κείμενο το γνώρισα χάρη στη θεατρική παράσταση «Όσκαρ» που ανέβηκε στο θέατρο Ελυζέ την περίοδο 2014-2015 και πραγματικά κλονίστηκα. Ένα δεκάχρονο παιδί που πάσχει από λευχαιμία γράφει κάθε μέρα κι ένα γράμμα στο Θεό, περιγράφοντάς του τη μέρα του στο νοσοκομείο, τον μικρόκοσμο στο διάστημα της ανάρρωσης, τους φίλους που έκανε, την κοπέλα που […]
Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσεις τα γέλια σου όταν κάποιος υπεύθυνος του σούπερ μάρκετ σού συστηθεί ως προϊστάμενος των λαχανικών ή των κατεψυγμένων. Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως, αν ήμουν καθηγητής σχεδίου, θα ζητούσα από τους μαθητές μου να σχεδιάσουν τα πόδια της Τζοκόντας. Τι σκέφτεσαι; Σκέφτομαι πως ευτυχώς που κουφός ήταν […]
Η Μπίνι, ακόμα κι αν δεν χρειαζόταν χρήματα, κάθε φορά που περνούσε από ένα αυτόματο τραπεζικό μηχάνημα σταματούσε κι έκανε αναλήψεις. Ύστερα έδινε τα χαρτονομίσματα στον Άλντο για να τα ξαναβάλει στο λογαριασμό της. Δεν μπορούσε να συγκρατηθεί. Ήταν κάτι απίθανο. Έβαζες την καρτούλα, πατούσες μερικά κουμπιά κι έβγαιναν τα χαρτονομίσματα. Τι μαγεία, τι χαρά! […]
Ήταν μια φορά… “μια φορά” που από το πολύ που τη διηγήθηκαν ακούστηκε τόσες φορές… που έγινε πραγματικότητα. “Πάντα υποστήριζα ότι τα βιβλία μου αποτελούν, απλώς, ένα υλικό για το νου, ότι βοηθούν τον αναγνώστη να στοχαστεί για τον κόσμο και τον εαυτό του· να σκεφτεί τι δρόμο έχει χαράξει στη ζωή με όσα έκανε […]