«Ωραία που είναι η Πόλη την άνοιξη, όταν ώρα δύσης κάθεσαι στην ευρωπαϊκή όχθη κι ατενίζεις τα φλεγόμενα παράθυρα της Χρυσούπολης στις τελευταίες αχτίδες του ήλιου, θαμμένα μεσ’ στο πράσινο, ένα τρελό πράσινο σ’ όλες τις αποχρώσεις. Στη γκρίζα πλέον θάλασσα ξεχωρίζεις τον πύργο του Λέανδρου, σα μια αλλοτινή μελωδία στη σύγχρονη μουσική των κυμάτων… […]
Έχω επισκεφθεί ήδη μια φορά την Κωνσταντινούπολη και ανυπομονώ για μια δεύτερη επίσκεψη. Προσπάθησα να μείνω αμέτοχος σε εθνικιστικές κορόνες και να αποστασιοποιηθώ από εύκολα δάκρυα αλλοτινών καιρών και ένδοξων εποχών και να δω τη φυσική ομορφιά του τόπου, την ιστορικότητα του ελληνισμού, τα ίχνη που άφησε από την αρχή του μέχρι το άδοξο τέλος. […]
Στο 2ο μέρος της τριλογίας που μας ξεναγεί σ συγγραφέας (μετά τις «Γειτονιές της Κωνσταντινούπολης») γνωρίζουμε την ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης. Περπατάμε σε 12 βοσπορινά χωριά που σήμερα θεωρούνται αναπόσπαστο προαστιακό κομμάτι της Πόλης: Μπεσίκτας, Ορττάκιοϊ, Κουρούτσεσμε, Μέγα Ρεύμα, Ρούμελι Χισάρ, Μπεμπέκ, Μπογιατζίκιοϊ, Στένη, Νιχώρι, Θεραπειά, Μπουγιούκντερε, Γενί Μαχαλέ.
Στο 3ο μέρος της τριλογίας που μας ξεναγεί ο συγγραφέας (μετά τις «Γειτονιές της Κωνσταντινούπολης» και τις «Γειτονιές του Βοσπόρου») γνωρίζουμε την ασιατική πλευρά της Πόλης. Περπατάμε σε γειτονιές που αντικρύζουν τον Βόσπορο από τη μακρινή ασιατική ακτή, σε ένα μέρος που ακόμη κι εδώ υπήρχε ελληνικό, εβραϊκό, αρμένικο στοιχείο: Χαϊντάρπασα, Ουζούν Τσαΐρ, Φαναράκι (Φενέρμπαχτσε), […]
Το βιβλίο περιγράφει ΤΑ ΠΑΝΤΑ για το λιμάνι του Γαλατά (σημερινό Καράκιοϊ) και συγκεκριμένα για το κομμάτι ανάμεσα στο Καράκιοϊ και τον Τοπχανέ, όπου η ρωμιοσύνη είχε ιδιαίτερη βαρύτητα.
Όπως γράφει και ο επιμελητής στο οπισθόφυλλο: «Οι ποιητές και οι πεζογράφοι που μας ήρθαν εδώ από την Κωνσταντινούπολη άφησαν πολλά πράγματα εκεί κάτω… Βιώματα κι εμπειρίες, μνήμες, πρόσωπα και φωνές και το πιο ανεκτίμητο: τα παιδικά και τα εφηβικά τους χρόνια… Το λογοτεχνικό τους έργο, όπως τα κείμενά τους μαρτυρούν, δεν υπήρξε απήχηση καμιάς […]
Ένα καλογραμμένο βιβλίο με όμορφη στρωτή γλώσσα, που ξεχειλίζει από αναμνήσεις και ορθές απόψεις για γεγονότα των οποίων υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς ο συγγραφέας. Ξεκινάς να το διαβάσεις και χάνεσαι στις σελίδες του, μυρίζεις την τσίκνα του ισκεντέρ κεμπάπ και του καμένου χαλιού έξω από το σπασμένο ελληνικό μαγαζί, ακούς τα γλαροπούλια πάνω από […]
«Η Πόλη «αλλιώς». Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και τις όχθες του Κεράτιου και του Βόσπορου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μεσ’ το πολύχρωμο πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της […]
Η Πόλη ”αλλιώς”. Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια της, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και στις όχθες του Κεράτιου και του Βοσπόρου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες, φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μες στο πολύχρωμο και πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των […]
Η Έλενα Δαρμή επιστρέφει στην ελληνική λογοτεχνία με ένα νοσταλγικό σουλάτσο στην αγαπημένη Πρίγκηπο. Ένα υπέροχο νησί, τόσο κοντά στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης και όμως με τους δικούς του ρυθμούς. Γεμάτη αρχοντικά, κάποια ανακαινισμένα, κάποια εγκατελειμμένα, ένα πολύβουο μελίσσι από αμαξάδες, ψαράδες, εστιάτορες και μόνιμους κατοίκους που κωφεύουν στις καλοκαιρινές τουριστικές υπερβολές των καταστηματαρχών και […]