«Τα μάγια της πέτρας», της Μπελίκας Κουμπαρέλη, εκδ. Μοντέρνοι Καιροί
Τα μάτια της. Αυτά φταίνε τελικά. Με τρυπάνε. Είναι αθώα, έξυπνα, φιλικά, ερωτικά και μητρικά μαζί, αλλά τρυπάνε. Ζητάνε να μάθουν, να σκάψουν, να ξετινάξουν ψυχές και πράγματα. Θέλω να τα αποφύγω γιατί αισθάνομαι πως διαλύομαι. Κι αυτά που της λέω τώρα, τα λέω με κόπο. Γιατί το χρωστάω. Είμαστε μαζί· είμαστε διαφορετικοί. «Είσαι μάγισσα… […]