Δεν υπήρχε περίπτωση να συνεχίσω να διαβάζω αυτό το βιβλίο. Είναι τόσο ανακατεμένα όλα και δοσμένα με μια φόρμα ασαφέστατη (λογοτεχνία; μυθολογία; φιλοσοφία;), γραμμένα με λυρικότητα, ποιητικότητα, βερμπαλισμό, πεζογραφικά που χάνεται ο ειρμός της πλοκής και η συγγραφέας σε εισάγει στη φιλοσοφική της άποψη που λες «πού βρίσκομαι τώρα»;