Με το βιβλίο του, “Χίτλερ 1889-1936: Ύβρις” ο Ian Kershaw μας βοηθά -όσο κανείς άλλος έως τώρα- να κατανοήσουμε βαθιά την προσωπικότητα του Χίτλερ και τις καταστροφικές συνέπειες των γεγονότων που έδωσαν την ευκαιρία σε ένα ιδιόρρυθμο και αντιδραστικό άτομο να αναρριχηθεί, από ένα βιεννέζικο φτηνό κατάλυμα, στην ηγεσία μιας από τις πλέον πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης. Με εξαιρετική ικανότητα και ζωντάνια και με ένα τεράστιο εύρος πηγών, η παρούσα βιογραφία αναπλάθει έναν κόσμο, ο οποίος αρχικώς εμπόδισε, αλλά κατόπιν αγκάλιασε και ανάθρεψε τον νεαρό Χίτλερ -από τις ρίζες του στην επαρχία της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων έως την προπολεμική Βιέννη, από το χωνευτή. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Βιβλίο Χίτλερ: 1889-1936: Ύβρις
Τίτλος πρωτοτύπου Hitler: 1889-1936: Hybris
Συγγραφέας Ian Kershaw
Μεταφραστής Στέφανος Ροζάνης
Κατηγορία Non fiction
Εκδότης Scripta (εξαντλημένο στον εκδότη)
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Επιτέλους το τελείωσα. Πάρτε το από δω. Ξεκινάω με την γκρίνια ότι ήταν το πιο ογκώδες βιβλίο που διάβασα. 937 σελίδες 23 
εκατοστών (καθαρό κείμενο, βάλε 655 σελίδες με ψιλά γράμματα, χώρια οι σημειώσεις, η βιβλιογραφία και το ευρετήριο). Δεν μπορούσα να το κουβαλάω στα λεωφορεία, δεν μπορούσα να το διαβάζω στο κρεβάτι (δεν είμαι και η Τζέιν Φόντα, και 1 και 2 και 3, πιο ψηλά, πιο ψηλά!). Στενοχωρέθηκα που δεν το απόλαυσα όσο θα έπρεπε αναγκαζόμενος να διαβάζω άλλα στο μεταξύ βιβλία. Τέσπα τα κατάφερα. [Αλλά με ξενέρωσε που δεν είχε συμπεράσματα κι έτσι ομολογώ ότι δε διάβασα το τελευταίο κεφάλαιο. Μα είναι δυνατόν μια τέτοια κουμούτσα να μην έχει ένα συμπέρασμα; ΟΚ μας δείχνεις την άνοδο του υπέρ-τυχερού Χίτλερ και πώς ξεκίνησε να γίνει δικτάτορας αλλά εφόσον τελειώνεις απότομα με την εισβολή στη Ρηνανία χωρίς να συνεχίζεις μέχρι τέλους τη ζωή του κάνε μια περίληψη προηγουμένων, ένα συμπέρασμα, μια ανακεφαλαίωση των σημαντικότερων σημείων. Πάρα πολλή λεπτομέρεια, πάρα πολλή ανάλυση, πάρα πολλά γεγονότα, πάρα πολλές πτυχές της προσωπικότητας του Χίτλερ]. Αυτά τα έγραψα πριν μάθω ότι υπάρχει και δεύτερος, ογκωδέστερος τόμος, που φυσικά μεταφράστηκε στα ελληνικά κι αυτός, δε θα ξεχάσω το σχόλιο του μεταφραστή όταν παρουσίασε το βιβλίο στο ελληνικό κοινό, ήμουν το τελευταίο θύμα του Χίτλερ!).
Εντυπωσιάστηκα με το γεγονός ότι ο Χίτλερ συνάντησε τόσα εμπόδια στο δρόμο του για να κάνει κάτι (είτε Σχολή Καλών Τεχνών είτε άνοδος στο κόμμα είτε άνοδος του κόμματός του), πάντα οι συνθήκες και τα έξωθεν γεγονότα τον ξαναφέρνανε στο προσκήνιο. Φοβάμαι ότι η μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη τελικά, όσο και να στρουθοκαμηλίζουμε. Τελειώνοντας τον τόμο και με κεφάλι καζάνι έκατσα να διαβάσω την Παγκόσμια Ιστορία που είχαν βγάλει τα ΝΕΑ πριν καιρό και διάβασα τη συγκεκριμένη περίοδο για ανακεφαλαίωση. Ε, λοιπόν, αναφέρεται το βιβλίο αυτό εκεί ως βιβλιογραφική πηγή. Μπράβο του λοιπόν. Κουραστικό, λεπτομερές, ογκώδες, δύσχρηστο αλλά έτσι είναι τα επιστημονικά τεκμηριωμένα συγγράμματα. Μπράβο του συγγραφέα όμως και πιο πολύ του μεταφραστή. Έμαθα κάποια πράγματα για τα αίτια του Β΄ Παγκοσμίου και για τον Γερμανό δικτάτορα. Τι πάθος στους λόγους του, τι ευγλωττία. Και οι συνθήκες τέτοιες που να ευνοούν τον σπόρο της βλακείας του στα πλήθη. O tempora o mores.