Μόλις κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή Δεμένη δύο πανέμορφα βιβλία που θα βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν και να σεβαστούν το περιβάλλον και τη φύση γύρω μας. Μέσα από συναρπαστικές περιπέτειες, αναγνωρίζουμε την αξία αυτών των παραγόντων για τη βελτίωση της ζωής μας και ανακαλύπτουμε τρόπους για να βοηθήσουμε τον πλανήτη μας. Πάμε να τα δούμε αναλυτικά!
Βιβλίο Τικιτόκο, φωτιά στο δάσος!
Συγγραφέας Ιωάννα Κυρίτση-Τζιώτη
Εικονογράφος Francesca Rossi
Κατηγορία Παραμύθι
Εκδότης Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Ο Τικιτόκο είναι ένας μικρός τρυποκάρυδος που όλο ανοίγει «τοκ-τοκ» τρύπες στους κορμούς των δέντρων. Γεννήθηκε από δυο
γονείς που δεν επέστρεψαν στη φωλιά τους γιατί χάθηκαν είτε στα τσιμεντένια κτήρια που απειλούν το δάσος είτε στον κοντινό λόφο με τα σκουπίδια. Μόνη του παρηγοριά η βελανιδιά που τον μεγάλωσε, την οποία αποκαλεί «μητέρα» κι ας μην τον γέννησε. Μέρα με τη μέρα πετάει όλο και μακρύτερα ώσπου φτάνει κοντά στο ποτάμι κι εκεί ανακαλύπτει τους ανθρώπους. Η βελανιδιά τον έχει συμβουλεύσει να μην τους εμπιστεύεται ποτέ γιατί δε νοιάζονται για το δάσος και πράγματι, διαπιστώνει με τρόμο πως έφυγαν τόσο βιαστικά που άφησαν τα σκουπίδια τους πίσω κι αυτά πήραν φωτιά. Θα καταφέρει ο Τικιτόκο να σώσει το δάσος; Πώς θα τραβήξει την προσοχή των ανθρώπων;
Μια υπέροχη και συναρπαστική ιστορία για παιδιά από 4 ετών και πάνω γραμμένη με αγάπη για το περιβάλλον και τη φύση, τη μητέρα όλων μας. Από την αρχή η συγγραφέας μας βάζει στο κλίμα κινδύνου που ζει το δάσος, με την κοντινή πόλη να το πλησιάζει επικίνδυνα με τις τσιμεντένιες πολυκατοικίες της. Η αγάπη ανάμεσα στη βελανιδιά και τον Τικιτόκο είναι τρυφερή και συγκινητική και γεμίζει τον τρυποκάρυδο με το απαραίτητο θάρρος για να ζητήσει βοήθεια όταν έρχεται η ώρα της πυρκαγιάς. Ένα μικρό πουλί που ακόμη δεν έμαθε να πετά καλείται να καταφύγει στη βοήθεια κάποιων αλλά ποιους να εμπιστευτεί; Μετά το πανέξυπνο σχέδιό του, οι μικροί αναγνώστες του παραμυθιού διαπιστώνουν πως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι επικίνδυνοι και κακοί, μιας και ανάμεσά τους υπάρχουν κι αυτοί που νοιάζονται και σέβονται το περιβάλλον. Στο τελευταίο δισέλιδο του βιβλίου υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το πώς να συμπεριφερόμαστε στο δάσος, τι να κάνουμε αν δούμε καπνό και κυρίως πόσο μεγάλη είναι η καταστροφή από ένα καμένο δάσος.
Η εικονογράφηση της Francesca Rossi είναι υπέροχη και απολαυστική, γεμάτη χορταστικές και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που εγείρουν ποικίλα συναισθήματα: δέος από α σιμεντένια θηρία που απειλούν το δάσος, συγκίνηση με την αγκαλιά της βελανιδιάς και του Τικιτόκο, αγωνία με τις σκηνές της πυρκαγιάς. Μου άρεσε πολύ το δισέλιδο με όλα τα πετούμενα που απομακρύνονταν από το δάσος και η τελευταία απεικόνιση της βελανιδιάς με όλα σχεδόν τα πουλιά του δάσους που γιορτάζουν τη σωτηρία τους. Υπέροχες σκηνές με αδρές γραμμές, ζωηρά χρώματα και μεγάλα μεγέθη συντροφεύουν με τον καλύτερο τρόπο το κείμενο και βοηθάνε τα παιδιά να αυξήσουν την παρατηρητικότητά τους.
Βιβλίο Κοίτα τη φύση ξανά
Τίτλος πρωτοτύπου Volver a mirar
Συγγραφέας-Εικονογράφος Azul López
Μετάφραση Βαγγέλης Ηλιόπουλος
Κατηγορία Παραμύθι
Εκδότης Κόκκινη Κλωστή Δεμένη
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Ένας άνθρωπος κάποτε είχε μεγάλη περιέργεια για τον ουρανό, αναρωτιόταν τι να υπήρχε εκεί πάνω και περνούσε την ημέρα του κοιτώντας συνεχώς ψηλά. Προσπάθησε να τραβήξει το ενδιαφέρον των συνανθρώπων του προς τον ουρανό αλλά κανείς δεν του έδινε σημασία κι έτσι ο άνθρωπος σύντομα αφομοιώθηκε στη δική τους ρουτίνα. Κάποια μέρα όμως βρέθηκε μπροστά σε μια τεράστια τρύπα και τότε τα πάντα άλλαξαν.
Το συναρπαστικό αυτό παραμύθι τονίζει με αλληγορικό τρόπο τη σημασία και την αξία που έχει η φύση στη ζωή μας και τον σεβασμό που της οφείλουμε. Με απλές προτάσεις και λέξεις γεμάτες εικόνες και αφηγηματική δύναμη γνωρίζουμε έναν άνθρωπο που προσπαθούσε να ξεχωρίσει και τελικά κατέληξε ένα ακόμη γρανάζι μιας αδιάφορης μηχανής. Με αφορμή το μυστηριώδες βάραθρο των πουλιών σε μια περιοχή του Μεξικού, ξεδιπλώνεται μια τρυφερή και συγκινητική ιστορία γύρω από την αξία και τη σημασία του περιβάλλοντος στη ζωή μας, κάτι που τονίζεται από το απρόσμενο τέλος και τον θαυματουργό θα έλεγε κανείς τρόπο που οι άνθρωποι τελικά θα κοιτάξουν ψηλά.
Η εικονογράφηση είναι της συγγραφέως και δημιουργεί με μεικτή τεχνική όχι μόνο τη ρεαλιστική απεικόνιση της καθημερινότητας του παρατηρητή αλλά και διάφορα σουρεαλιστικά μοτίβα (λαβύρινθους, κρατήρες κ. ά.) που μας δείχνουν τη μονοτονία και την ανία της κάθε μέρας όταν αυτή παίρνει τη θέση της συναρπαστικής παρατήρησης του ουρανού. Εξαίσιες οπτικές γωνίες, όπως αυτή που βλέπουμε τους ανθρώπους από πάνω, ενδιαφέρουσες απεικονίσεις μιας σκαλωσιάς γεμάτης εργάτες που δε βλέπουν τίποτα γύρω τους την ώρα της δουλειάς, τα χιλιάδες πουλιά που γεμίζουν τις σελίδες ξαφνικά και πολλά άλλα γνωρίσματα με ταξίδεψαν στη ζωή του παρατηρητή και μου έδειξαν τις διαφορετικές πτυχές της ζωής: σκοτεινή και μονότονη από τη μια, φωτεινή και απρόσμενη από την άλλη. Μια διαφορετική και πρωτότυπη ιστορία για το περιβάλλον και τη φύση.