Δεν έχω λόγια! Δεν το πιστεύω! Αυτό το βιβλίο δεν είναι ο Πολυράκης που λάτρεψα, αγάπησα, κόλλησα, όχι! Ανουσίως και κατά φλύαρο τρόπο μακροσκελές, αδύναμο, αδύνατο, ξέπνοο, καμία σχέση με ό,τι έχω διαβάσει μέχρι τώρα! Τον συγγραφέα τον γνώρισα καιρό πριν ξεκινήσω να γράφω τα κείμενά μου και είναι ο μόνος συγγραφέας που έχω κρατήσει τα βιβλία του σε περίοπτη θέση για να τα διαβάζω ξανά και ξανά (κι επ’ ευκαιρία να τα παρουσιάσω στους αναγνώστες). Πού είναι ο συγγραφέας που έγραψε το “Εκείνη η στιγμή”; Πού είναι ο συγγραφέας που έπλασε και μας χάρισε το μοναδικό και αξεπέραστο “Η κόρη της ανεμώνης;” Πάντως δεν είναι μέσα σε αυτό το βιβλίο κι έχω πάθει σοκ! Ο κύριος Πολυράκης δε γράφει έτσι, εκτός κι αν ήθελε να πειραματιστεί, οπότε παρακαλώ να επιστρέψει στα γνωστά μονοπάτια! 🙂
Βιβλίο Τα ηράνθεμα θα ανθίσουν ξανά
Συγγραφέας Γιώργος Πολυράκης
Κατηγορία Ρομαντικό μυθιστόρημα / Ιστορικό μυθιστόρημα
Εκδότης Ψυχογιός
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
SPOILERS
Βαλένθια 1492. Οι Εβραίοι αρχίζουν να εκδιώκονται από την Ισπανία. Σχέδιο του διαβόητου Τορκεμάδα, επικεφαλής της ισπανικής Ιεράς Εξέτασης. Ο Χριστόφορος Κολόμβος βρίσκει επιτέλους χρηματοδότες στο πρόσωπο των βασιλέων και ετοιμάζεται να χαράξει νέο δρόμο για τις Ινδίες. Ο Αλφόνσο, που ζει με την αδελφή του Μαρισόλ, ερωτεύεται τη Σαρίτα, την κόρη του πλούσιου άρχοντα δον Αλεχάντρο. Η Μαρισόλ έχει χάσει τον άντρα της εδώ και δέκα χρόνια αλλά η μυστηριώδης εξαφάνισή του δεν τον ανακηρύσσει και νεκρό, οπότε η Μαρισόλ βάζει σε αναμονή τη ζωή της. Η μητέρα των πρωταγωνιστών μας καταλαβαίνει τον έρωτα του Αλφόνσο και της Σαρίτα και θυμώνει. Ο Αλφόνσο κερδίζει την εμπιστοσύνη του δον Αλεχάντρο και ζει τον έρωτά του με τη Σαρίτα, η οποία έχει γίνει φίλη με τη Μαρισόλ. Μετά το θάνατο του Αλφόνσο από τέτανο, η μάνα του καταδίδει τη Σαρίτα στην Ιερά Εξέταση για κάτι αστόχαστα λόγια που την άκουσε να λέει. Η Σαρίτα βασανίζεται από την Ιερά Εξέταση ενώ η Μαρισόλ γνωρίζει τον ανιψιό του δον Αλεχάντρο, τον γοητευτικό ιερωμένο Πάμπλο και ζουν έναν έρωτα όλο εμπόδια.
Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Όλες οι υπόλοιπες σελίδες είναι εκτεταμένες σκέψεις και συναισθήματα της Μαρισόλ και του 
Πάμπλο (πώς νιώθουν, γιατί δεν πρέπει να συνευρεθούν, τι να κάνουν, πώς να αντέξουν μακριά ο ένας από τον άλλον), αναλυτικά βασανιστήρια της Σαρίτα, οι σκέψεις και τα συναισθήματα της Σαρίτα όταν απελευθερώθηκε λόγω έλλειψης αποδείξεων. Το βιβλίο ξεκινά με την κλασική ανατροπή του συγγραφέα, κοινός τόπος σε όλα τα μυθιστορήματά του, όπου τα βασικά πρόσωπα που δίνονται στην πλοκή του οπισθόφυλλου πεθαίνουν ή βγαίνουν από την ιστορία και η πλοκή πάει αλλού. Μετά όμως, ο έρωτας της Μαρισόλ και του Πάμπλο δε με έπεισε, τα βασανιστήρια της Σαρίτα ήταν πάρα πολλά και αναλυτικότατα, ακόμη κι αν σέβομαι τη σκέψη του συγγραφέα να εντάξει πραγματολογικά και ιστορικά στοιχεία για την αληθοφάνεια της πλοκής.
Ωραίο το κλείσιμο αλλά κι αυτό πολύ βεβιασμένο, χωρίς πνοή και δυστυχώς η μέχρι το τέλος πορεία του κειμένου και των ηρώων δε με άφησαν να ευχαριστηθώ την ολοκλήρωση της ανάγνωσης. Στενοχωρέθηκα πάρα πολύ με αυτό το βιβλίο, Έχουμε ένα εξαιρετικά πρωτότυπο θέμα για ελληνικό μυθιστόρημα αλλά οι ήρωες παραμένουν χάρτινοι, επίπεδοι και κινούνται με λάθος χειρισμό και περιγράφονται με λάθος λέξεις. Ανυπομονώ να διαβάσω το επόμενο βιβλίο, με την ελπίδα ο κύριος Πολυράκης να επιστρέψει στα αγαπημένα μου (μας) μονοπάτια.