Μέσα από τη ζωή του εννιάχρονου Πέτρου κατά τη διάρκεια της γερμανικής και ιταλικής Κατοχής στην Αθήνα ξεδιπλώνονται πολλά σημαντικά γεγονότα της περιόδου μα πάνω απ’ όλα ξεγυμνώνονται οι ανθρώπινες ψυχές φίλων, συγγενών και γνωστών του μικρού και παρατηρητικού αυτού παιδιού. Η καθημερινότητα κατά την υποδούλωση, οι αντιστασιακοί, οι μαυραγορίτες, οι δωσίλογοι, τα μπλόκα και οι «Μάσκες», οι γαβριάδες, τα σφραγισμένα ραδιόφωνα, οι σαμποτέρ, οι ελπίδες για τη σωτηρία από τους Άγγλους ή τους Ρώσους, τα παιδιά που αγωνίζονταν να επιζήσουν μένοντας πάνω από τις σχάρες του τρένου και κοκαλώνανε ξαφνικά εκεί που κάθονταν, περνάνε μέσα από τις σελίδες του υπέροχου και συγκινητικού αυτού μυθιστορήματος που είναι γραμμένο λες από το ίδιο το χέρι ενός μικρού ήρωα που καλείται αθέλητα να προσαρμοστεί σε μια ανθρωποφάγα αλλαγή πραγμάτων.
Βιβλίο Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου
Συγγραφέας Άλκη Ζέη
Κατηγορία Παιδικό μυθιστόρημα
Εκδότης Μεταίχμιο
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Το μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1971 από τον Κέδρο και από τότε αγκαλιάστηκε και αγαπήθηκε από πάμπολλους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Είναι η ιστορία μιας κοινωνίας που μεταμορφώνεται για να προσαρμοστεί κι ενός παιδιού που διαπιστώνει πως αλλάζει κι αυτό συν τω χρόνω, αντρώνεται, βλέπει διαφορετικά τα πράγματα, ωριμάζει, βιώνει πρωτόγνωρα γεγονότα, αρχίζει να διαβλέπει μέσα από τους ανθρώπους γύρω του τον χαρακτήρα τους και τις αντιλήψεις τους. Η ιστορία ξεκινάει με ένα αθώο παιδί που στενοχωριέται για το τριζόνι του που πέθανε την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου και τελειώνει με έναν ώριμο άντρα που έχει θάψει κάτι αναπάντεχο. Αυτό το παιδί καταφεύγει σε λογοτεχνικές αναφορές αγαπημένων του βιβλίων για να καταφέρει είτε να εξηγήσει όσα τραγικά βιώνει είτε να ξεφύγει από τις δύσκολες καταστάσεις. Κάνει όνειρα και σχέδια, συμμετέχει ενεργά, διαβάζει, κάνει κασκαρίκες με τον κολλητό του και τόσα άλλα!
Το βιβλίο είναι ένα καλειδοσκόπιο χαρακτήρων που αντιπροσωπεύουν όλες τις γνωστές κοινωνικές φυσιογνωμίες της Αθήνας του 1940-1944: η Εβραία Ρίτα, ο στρατιώτης Άγγελος που επέστρεψε από το μέτωπο κι εντάχθηκε στην Αντίσταση, ο Σωτήρης που καταφεύγει σε μικροσαμποτάζ και μαύρη αγορά για να επιβιώσει, παρατημένος ουσιαστικά από τη μάνα του, ο φούρναρης που μοσχοπουλά το αλεύρι αναγκάζοντας τον κόσμο να ξεπουλά ό,τι έχει, η Λέλα που σπιτώνεται με Γερμανό στρατιώτη, η ηρωίδα Δοξούλα που μπαίνει μπροστά στις πορείες και τόσοι άλλοι! Η οικογένεια του Πέτρου επίσης ξεγυμνώνεται: ο πατέρας χωρίς δουλειά, η μάνα αναγκάζεται να σκέφτεται τα πάντα για να κερδίσει ένα πιάτο φαΐ παραπάνω, ο παππούς γκρινιάζει για τις λιγοστές μερίδες, βάζοντάς τα ακόμη και με τον εγγονό του και κλέβοντας από τις μπουκιές των δικών του ανθρώπων, η Αντιγόνη προσπαθεί να ξεφύγει απ’ όλα αυτά κι ερωτεύεται ιδεαλιστικά τον δικό της ήρωα της Εθνικής Αντίστασης…
Άνθρωποι που πείνασαν, που θυσιάστηκαν, που ξεπουλήθηκαν για ένα κομμάτι ψωμί, που πίστεψαν στην πατρίδα και τη
βοήθησαν όπως και όσο μπορούσαν ακούμπησαν στην πένα της κυρίας Άλκης Ζέη και της χάρισαν τον παλμό της καρδιάς τους. Η συγγραφέας γράφει υπέροχα, στρωτά, συναρπαστικά, με μικρά μα έντονα συναισθηματικά κεφάλαια. Η ματιά της στρέφεται παντού και καταγράφει οτιδήποτε της κινεί το ενδιαφέρον, καλό και κακό. Δεν παίρνει θέση, δεν υπερασπίζεται ούτε λοιδωρεί, απλώς αφήνει τα γεγονότα να μιλήσουν από μόνα τους και μέσα από τον πρωτόφαντο αυτόν ρεαλισμό μπορεί ο καθένας να καταλάβει τι πραγματικά συνέβη στα δύσκολα χρόνια της κατοχικής Αθήνας, να ξεχωρίσει την ήρα απ’ το στάρι, να χειροκροτήσει τους ήρωες και να στρέψει το βλέμμα του από τους δοσίλογους. Περίμενα πώς και πώς, με την αποχώρηση των Γερμανών, να τιμωρηθούν από τους συμπατριώτες τους άνθρωποι που κοιμήθηκαν μαζί τους ή που πλούτισαν από τη δυστυχία και τη χρεία των άλλων όμως κάτι τέτοιο το απέφυγε με μαεστρία η κυρία Ζέη. Ίσως έτσι θέλησε να δείξει πως η αντεκδίκηση δεν κάνει καλό, το αίμα μόνο αίμα φέρνει και μιας κι απελευθερωθήκαμε από τους κατακτητές δεν έχει πλέον καμία σημασία. Την ώρα λοιπόν που η συγγραφέας τονίζει την αξία της μεγαλοψυχίας, ταυτόχρονα καταγράφει μια ατμόσφαιρα τραγικής ειρωνείας, μιας και τις χαρμόσυνες στιγμές της Απελευθέρωσης θα ακολουθήσουν οι αδελφοκτόνες του Εμφυλίου.
«Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου» είναι ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα της κυρίας Άλκης Ζέη, γεμάτο συναισθήματα, ανατροπές, ρεαλισμό και τρυφερότητα που διαβάζεται ξανά και ξανά χωρίς να χάνει τη γοητεία του όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η παρούσα έκδοση μάλιστα (Μεταίχμιο, 2011) έχει το πιο όμορφο και ταιριαστό εξώφυλλο, ζωγραφισμένο από την κυρία Μαριλίτσα Βλαχάκη, μιας και αποτυπώνεται γλαφυρά η μορφή του Πέτρου να αγκαλιάζει το αγαπημένο του κατοικίδιο, τον Θόδωρο, να κρατάει το δοχείο με την πράσινη μπογιά με την οποία έγραφε στους τοίχους, και το λυκόσκυλο Στορμ στα πόδια του και στο βάθος να αχνοφαίνεται η μορφή της γυναίκας που του ενέπνευσε τα πρώτα αισθήματα αλτρουισμού, αγάπης προς την πατρίδα και, γιατί όχι, του έρωτα, μιας γυναίκας που δημιουργούσε ολοζώντανα γλυπτά στο ατελιέ της και τη λέγανε Δροσούλα.
Το βιβλίο κυκλοφορεί ξανά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο ως ένα από τα βιβλία που περιέχονται στη συλλεκτική κασετίνα «Η Βιβλιοθήκη της Άλκης Ζέη». Πρόκειται για ένα σημαντικό απόκτημα για κάθε παιδί και έφηβο, μιας και περιέχονται τα αντιπροσωπευτικότερα μυθιστορήματα της κυρίας Άλκης Ζέη, που μεγάλωσαν, γαλούχησαν και επηρέασαν γενιές και γενιές ενώ χάραξαν το δικό τους μονοπάτι στη νεότερη μεταπολεμική πεζογραφία.