Η καλοσύνη των ξένων πρωτοεκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2006 και αμέσως βρέθηκε στις λίστες των ευπώλητων, ενώ η κριτική τής επιφύλαξε εξίσου θερμή υποδοχή. Στις τελευταίες σελίδες αυτής της έκδοσης ο αναγνώστης θα βρει χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα δημοσιεύματα του Τύπου. Με τίτλο δανεισμένο από μια φράση της Μπλανς Ντι Μπουά, στο Λεωφορείον ο Πόθος του Τενεσί Ουίλιαμς, ο Πέτρος Τατσόπουλος ανατέμνει την ιστορία της υιοθεσίας του. Ισορροπεί ανάμεσα στο κωμικό και στο δραματικό στοιχείο, με γενναίες δόσεις χιούμορ και άλλες τόσες κυνισμού, σε ένα βιβλίο που, κατά γενική ομολογία, διαβάζεται απνευστί. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Βιβλίο Η καλοσύνη των ξένων
Συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος
Κατηγορία Non fiction
Εκδότης Μεταίχμιο
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Είτε νόμιμη είτε παράνομη, κάθε υιοθεσία εμπεριέχει τους δικούς της κινδύνους. Δεν ξέρεις πού θα σταθεί η μπίλια. Ποιος θα βγει τελικά κερδισμένος. Αν η ρουλέτα δεν ήταν εξαρχής πειραγμένη. Σε ένα παιχνίδι με ρευστούς κανόνες, όπου όλα τα χτυπήματα επιτρέπονται, δεν μπορείς παρά να ευχηθείς να μην σου συμβεί το χειρότερο. Να αφεθείς στις αγαθές προθέσεις των αγνώστων. Στην καλοσύνη των ξένων. Ο Πέτρος Τατσόπουλος αφηγείται την ιστορία της υιοθεσίας που γνωρίζει καλύτερα. Τη δική του υιοθεσία. Μια υπόθεση ξεκαρδιστική όσο και συγκινητική, αν και συνήθως για τους λάθος λόγους. Καθαρόαιμες κωμικές σκηνές εκτρέπονται αναπάντεχα προς μια δραματική κατεύθυνση, ενώ συμβάντα που προορίζονται να αγγίξουν τις πιο ευαίσθητες χορδές του αναγνώστη γαργαλούν απροσδόκητα τις πατούσες του. Όπως και στο Λούκι Λουκ, οι ράγες και το τρένο προχωρούν ταυτόχρονα. Κανένας δε γνωρίζει τον προορισμό. Δεν είναι μυθιστόρημα, όπως λανθασμένα νόμιζα. Αυτό με ξένισε αλλά δε με αποθάρρυνε. Η γραφή του Τατσόπουλου βυθίζεται στις σκέψεις του,ο συγγραφέας τσαλακώνεται μπροστά στο αναγνωστικό του κοινό αλλά δεν τον νοιάζει και πραγματικά το χιούμορ του σε πικραίνει όταν καλοσκεφτείς το νόημα που κρύβει.