Ο Άντον Τσέχοφ (29 Ιανουαρίου 1860–15 Ιουλίου 1904) ήταν Ρώσος θεατρικός συγγραφέας και ένας από τους μεγαλύτερους διηγηματογράφους της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία και πέθανε από φυματίωση στη γερμανική πόλη Μπάντενβάιλερ. Σπούδασε και εργάστηκε ως γιατρός, υπηρετώντας την επιστήμη ως το τέλος της ζωής του αλλά θεωρείται από τις πιο σημαντικές μορφές της παγκόσμιας δραματουργίας, μιας και άσκησε μεγάλη επίδραση στη θεατρική λογοτεχνία του 20ού αιώνα.
Βιβλίο Διηγήματα
Συγγραφείς Άντον Τσέχοφ, Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ
Μεταφραστής Ελένη Κατσιώλη
Κατηγορία Συλλογή διηγημάτων
Εκδότης Λέμβος
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Από τις εκδόσεις Τσουκάτου κυκλοφορεί μια συλλογή έξι διηγημάτων του σε μετάφραση
Ελένης Κατσιώλη. Στο πρώτο, ένας τοπογράφος, θέλοντας να πάει σ’ ένα μακρινό αγρόκτημα για χωροθέτηση, ταξιδεύει μ’ έναν αμαξά που του εμπνέει φόβο, στο δεύτερο ένας τορναδόρος μεταφέρει την άρρωστη γυναίκα του στο νοσοκομείο αλλά τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμένει, στο τρίτο ένας νοσοκόμος αναλαμβάνει την εξαγωγή ενός δοντιού στη θέση του γιατρού που απουσιάζει! Τα επόμενα κείμενα όμως είναι εντελώς διαφορετικά, με έναν αμαξά να αγωνίζεται να βρει κάποιον να μιλήσει για τον θάνατο του γιου του, έναν ζητιάνο να ταΐζει ένα άλογο κι έναν σκύλο από το υστέρημά του ως το απρόσμενο τέλος κι έναν άστεγο να αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο λέγοντας ψέματα, με απρόβλεπτες συνέπειες. Εικόνες γεμάτες φτώχεια και αντίξοες καιρικές συνθήκες, ζωντανεύουν με το γνωστό ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα. Ζητιάνοι, μεθύστακες που ξυλοφορτώνουν τις γυναίκες τους, κομπογιαννίτες, αμαξάδες, μικροαπατεώνες κινούνται σε απέραντες χιονισμένες εκτάσεις ή κακόφημους δρόμους και πότε προκαλούν γέλιο και πότε περίσκεψη με τις ιστορίες τους.
Ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ (15 Μαΐου 1891-10 Μαρτίου 1940) ήταν επίσης Ρώσος συγγραφέας κι ένας από τους πιο σημαντικούς σατιρικούς της ρωσικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στο Κίεβο της σημερινής Ουκρανίας και πέθανε στη Μόσχα. Το 1916 παίρνει κι εκείνος δίπλωμα ιατρικής και η πορεία της ζωής του χαράκτηκε μέσα από τον εμφύλιο ρωσικό πόλεμο (1917-1922) και τη μεταγενέστερη λογοκρισία που έκοψε εντελώς τα έργα του, θεωρώντας τον αντισοβιετικό. Από τις εκδόσεις Τσουκάτου κυκλοφορεί μια συλλογή εννιά διηγημάτων του σε μετάφραση Ελένης Κατσιώλη, στα οποία αποτυπώνονται δύσκολες εικόνες από την καθημερινή ζωή των κατοίκων της Ρωσίας (Μόσχα, Λένινγκραντ κ. α.). Οδυνηρές αναμνήσεις από τον πόλεμο, τα φαιδρά παρελκόμενα της πρώτης υποχρεωτικής συγκατοίκησης (κομουνάλκα) στην οδό Μπαλσάγια Σαντόβαγια της Μόσχας, προλετάριοι, σοβιετικό καθεστώς, όλα δίνονται είτε με ωμό ρεαλισμό είτε μ’ ένα υποδόριο χιούμορ που διαφέρει εντελώς από του Τσέχοφ. Είναι έντονες οι πολιτικές επιρροές στο έργο του, που έχει ως κύριο μέσο έκφρασης τις κοφτές προτάσεις και τους σχεδόν θεατρικούς διαλόγους.
Και οι δύο συλλογές διηγημάτων είναι καλαίσθητες, φροντισμένες κι επιμελημένες, έχουν υπέροχες και κομψές συνθέσεις εξωφύλλων και αποτελούν την καλύτερη αρχή για μια γνωριμία με τους σημαντικούς αυτούς Ρώσους λογοτέχνες.