Ο Ντάνιελ Τσάκαρο είναι ένα ατίθασο, προκλητικό παιδί που μεγαλώνει σε κακοποιητικό και τοξικό οικογενειακό περιβάλλον. Στο μυθιστόρημα ξεδιπλώνεται η ζωή του από τις κοπάνες και τις μικροκλοπές ως τις ληστείες και τις φυλακές και παρακολουθούμε πώς αλλάζει με κάθε νέα εμπειρία. Θα καταφέρει να βρει τον δρόμο του και να αναγνωρίσει τα λάθη του;
Βιβλίο Ήμουν ένας bully
Τίτλος πρωτοτύπου Ero un bullo
Συγγραφέας Andrea Franzoso
Μεταφραστής Φοίβος Μπότσης
Κατηγορία Εφηβικό μυθιστόρημα / Κοινωνικό μυθιστόρημα
Εκδότης Καστανιώτης
Συντάκτης: Πάνος Τουρλής
Ο Andrea Franzoso έγραψε ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα που απευθύνεται κυρίως σε εφήβους αλλά και σε ενήλικες. Με
γρήγορες εξελίξεις και πολλές αλλαγές στη ζωή του πρωταγωνιστή, καταγράφει το πώς και το γιατί ενός έφηβου επαναστάτη και ενήλικου μικροκακοποιού που προσπαθεί να καταλάβει ποια είναι η θέση του στην κοινωνία και κυρίως ποιος φταίει και έχει συγκεντρώσει τόσο θυμό μέσα του. Παρ’ όλο που στην περίληψη του οπισθόφυλλου αναγράφεται ένας ιερέας ως σημαντικό πρόσωπο, δεν είναι μόνο ο Ντον Κλαούντιο που επηρεάζει τον Ντάνιελ αλλά πολλά πρόσωπα σε διαφορετικές φάσεις της ζωής του: συμμαθητές, κολλητοί, οι κοπέλες του, συγκρατούμενοι, ψυχολόγοι, όλοι τους τον βοηθάνε να χωθεί βαθύτερα στα λάθη ή τον κρατούν στην επιφάνεια. Ο συγγραφέας δεν είναι επικριτικός ούτε υποκειμενικός, αντίθετα, παρακολουθεί από κοντά τον ήρωα του βιβλίου του και καταγράφει με ακρίβεια τα περιστατικά και τις συνθήκες που θα τον οδηγήσουν στον κακό ή / και στον έντιμο δρόμο, με τις εξελίξεις πότε να πηγαίνουν προς τη μια μεριά και πότε προς την άλλη, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζει ο αναγνώστης πού θα καταλήξει όλη αυτή η περιπέτεια.
Η δράση εκτυλίσσεται κυρίως στην υποβαθμισμένη περιοχή του Κουάρτο Οτζάρο στο Μιλάνο όπου έφτασαν οι γονείς του Ντάνιελ για να ξεκινήσουν να επιβιώνουν με δουλειές του ποδαριού και μαθαίνουμε για την άσχημη μεταξύ τους σχέση που συχνά κατέληγε σε ξύλο κι από τις δυο μεριές, με καβγάδες για ασήμαντο λόγο, με τη μνησικακία και την περιφρόνηση να τους κατακλύζει, οπότε δε συγκρατούνταν ούτε μπροστά στα παιδιά, στον Ντάνιελ και στη μεγαλύτερή του αδελφή, Λουτσία. Ο πατέρας ποτέ δε συμπαραστάθηκε στον γιο του, αντίθετα, τον τσάκιζε λεκτικά χωρίς έλεος ενώ και οι δυο γονείς έκαναν λάθος χειρισμούς στην ανατροφή των παιδιών τους: ο Ντάνιελ είναι το χαϊδεμένο και τη μεγαλύτερή του αδελφή τη βάζουν να υποχωρεί στις απαιτήσεις του αλλά αν παραπονιόταν της ζητούσαν να δείξει ωριμότητα! Ο πατέρας φέρεται απαξιωτικά στον γιο του και τον προσβάλλει, διαλέγει με ακρίβεια τις πιο αιχμηρές λέξεις και δε διστάζει να σηκώσει χέρι όχι μόνο στη γυναίκα του μα και στην κόρη του. Αυτό το οικογενειακό περιβάλλον κάνει τον Ντάνιελ να μαζεύει θυμό, σιωπηλό, παγερό θυμό έτοιμο να εκραγεί.
Με αυτό το βάρος, ο μικρός ήρωας του βιβλίου πηγαίνει στο γυμνάσιο: «Το καλό παιδί έψαχνε τον δικό του χώρο, που του τον είχαν αρνηθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ήταν θυμωμένος…Με όποιον του είχε κλέψει τα παιδικά του χρόνια. Με όσους ήταν πιο τυχεροί από εκείνον. Με όποιον ήταν ευτυχισμένος» (σελ. 29). Ζαβολιές, αποβολές, τιμωρίες, βίαια περιστατικά, εκφοβισμός αδύναμων μαθητών, έρωτας με διάφορες κοπέλες, ακόμα και παράλληλες σχέσεις. Στο πλάι του, ο κολλητός του, ο Μαξίμ, επίσης από διαλυμένη οικογένεια, με τον οποίο δημιουργούν συμμορίες, κλέβουν, χτυπούν, προκαλούν. «Στο Κουάρτο Οτζάρο η αξία ενός προσώπου μετριόταν με βάση τα εγκλήματά του, την ικανότητά του να μπαίνει φυλακή…Τον σεβασμό τον κέρδιζε ο πιο δυνατός, ο πιο παραβατικός, ο πιο εγκληματίας» (σελ. 77). Η φιλία τους, χωρίς να το καταλαβαίνουν, είναι σημαντική για τα δυο παιδιά, μιας και υποσυνείδητα αντιπροσωπεύει ένα προστατευμένο μέρος, έναν χώρο όπου εκφράζουν ανάγκες και φιλοδοξίες χωρίς προσχήματα και μυστικά. Η ραπ είναι το αποκούμπι του Ντάνιελ, περιγράφει τέλεια την πραγματικότητά του, βυθίζεται στη μουσική και στους στίχους της.
Από κει και πέρα τα πάντα είναι μονόδρομος: ληστείες τραπεζών που η επιτυχία τους τονώνει το ηθικό του παιδιού και κάνει τρελές σπατάλες αλλά και λάθη και φυσικά αναμορφωτήρια και φυλακές. Παραδόξως, όταν τον συλλαμβάνουν νιώθει αγωνία και ανυπομονησία από τη μια, υπερηφάνεια και επαναστατικότητα από την άλλη, δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έχει κάνει και πόσο πλήγωσε την οικογένειά του και κυρίως τον εαυτό του. Μια σειρά από περιστατικά που τονίζουν την αξία της εμπιστοσύνης και ταυτόχρονα ο εγωισμός του Ντάνιελ, η αχαριστία του, η κακή του πλευρά είναι οι δύο πόλοι στους οποίους στηρίζεται το μυθιστόρημα ως το λυτρωτικό τέλος και η ρεαλιστική γραφή με έκανε να νιώσω πως ζούσα από κοντά όλα αυτά τα γεγονότα, τις επιπλήξεις, τις αποδράσεις, τις τιμωρίες. Το «Ήμουν ένας bully» είναι η συναρπαστική ιστορία ενός θυμωμένου παιδιού που άργησε να καταλάβει τι πραγματικά του φταίει, που γύρισε την πλάτη του στις ευκαιρίες και έζησε σκληρά περιστατικά που τον έφτασαν στα όρια της αντοχής του. Δυνατό, ρεαλιστικό και ανατρεπτικό κείμενο με απανωτές ανατροπές που με κράτησε ως το τέλος.